23.3.07

Η αγάπη

Α! τι ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα,
αν είναι ναρθει θε να ρθει, δίχως να νοιώσεις από που,
και πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβημένα

θε να σου κλείσει απαλά με τ'άσπρα χέρια της τα δυο
τα μάτια που κουράστηκαν τους δρόμους να κυττάνε
κι όταν γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: "ποια είμαι εγώ;"
απ'της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι

Δεν ωφελει να καρτεράς! Αν είναι να'ρθει, θα ρθει
κλειστά όλα να'ναι, αντίκρυ σου να στέκεται θα δεις ορθή
κι ανοίγοντας τα χέρια της πρώτη θα σ'αγκαλιάσει

Αλλιώς, κι αν είναι ολόφωτο το σπίτι για να την δεχτείς
κι έτσι ως την δεις θα τρέξεις σ' αυτήν κι ομπρος στα πόδια της συρθείς,
αν είναι να'ρθει, θε να'ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει.

Κώστας Ουράνης


Όταν έρθει όμως, θα σε σηκώσει ψηλά. Θα σε γεμίσει. Θα σε ζωντανέψει. Θα λησμονήσεις την κούραση και το ψάξιμο.
Στην αγάπη μου, που με κάνει να νοιώθω πως όλα είναι δυνατά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: