28.7.12

All things British


Final thoungts on opening ceremony.
Αν είσαι brit-fan ήταν πάρα πολύ ωραία. Εμένα προσωπικά είναι η δεύτερη μάλλον αγαπημένη μου. Βέβαια μετράω από τις τελευταίες 4, που είδα ολόκληρες:) Της Ελλάδας μου είχε φανεί εξαιρετική, μου είχε φανεί πολύ ατμοσφαιρική και επιβλητική, με τον ίδιο τρόπο φαντάζομαι που οι Άγγλοι καραγούσταραν αυτήν εδώ.
Από την άλλη αν το δεις αντικειμενικά, είναι δύσκολο να "αγγίξει" ένα όχι τόσο αφοσιωμένο κοινό, το οποίο έμενε να αναρωτιέται γιατί βλέπει νοσοκομειακά κρεβάτια και τον Βόλντεμορτ (ή σε κάποιες περιπτώσεις αυτόν τον ψηλό με τα μαύρα).
Επίσης αν κάποιος δεν είναι πολύ της μουσικής, σίγουρα σε κάποια σημεία θα βαρέθηκε, γιατί Μπόιλ είναι αυτός, χωρίς μουσική, που πας?
Αγαπημένες στιγμές:
•Προσκυνάω Ρόουαν Άτκινσον. Απλά προσκυνάω.
•Η βιομηχανική επανάσταση.
•Κένεθ Μπράνα <3
•Βασίλισσα και ελικόπτερο.
•Θάνατος.
•Φλόγα.
Γενικά εμένα μου άρεσε πάρα πολύ σχεδόν όλη η τελετή έναρξης.
Αλλά αν κάτσω να υπολογίσω in terms of humour, music, food,etc, ,
I love all things British (ήθελα Μόντυ Πάιθον με κάποιον τρόπο:) )
Αναμονή τώρα για την τελετή λήξης.

12.7.12

Ο κανόνας του επτά.

Ο κανόνας του επτά.

Τι σόι άνθρωπος θα ήμουν αν δε με διακατείχε και εμένα η βαθιά πίστη σε κάποια θεωρεία συνωμοσίας ή κάποια βαθιά πίστη σε φαινόμενα και γεγονότα
Έχω παραδοθεί άνευ όρων στο ψέκασμα χημικών που μας υπνωτίζουν, ληθαργίζουν.
Κατά τα άλλα όμως, τίποτα.
Χθες λοιπόν, με χτύπησε. Νομίζω ότι ο άνθρωπος κάνει επταετείς κύκλους πριν σιχτιρίσει. Είναι πολύ σύνηθες αν διαβάσετε (όπως κάνω εγώ, ρεμάλια) σε έγκυρα sites (όπως αυτό εδώ το μπλογκ καλή ώρα, υπερέγκυρα) ότι πολλά διαζύγια αιτούνται κατά τον έβδομο χρόνο (βλ. επτά χρόνια φαγούρα, κλπ΄κλπ). Επίσης στις δουλειές τις μακροχρόνιες έχουμε συχνά παραιτήσεις κατά τον έβδομο χρόνο.

Πιστεύω ότι γενικά βαριόμαστε εύκολα. Οπότε δεν πιστεύω ότι ο επταετής κανόνας αναφέρεται στον χρόνο που μας παίρνει να βαρεθούμε κάτι. Σίγουρα βαριόμαστε πολύ πιο γρήγορα.
Αφορά στον χρόνο που χρειαζόμαστε να πούμε "βρε, αει στο διάολο, με έπρηξες".

Αυτά. 

5.7.12

Μονόδρομος ή απλά ανηφόρα?

Ερωτευόμαστε την ιδέα του ανθρώπου που διαλέγουμε. Και τον αφήνουμε καταδικασμένο να μας απογοητεύει.
Αμφίδρομος μονόδρομος απογοήτευσης με σταγόνες μνήμης. 
Κι όμως, θα ορκιζόμουν ότι μ'αγάπησες. 'Η ότι μ'αγαπάς.

Ασυμφωνία φύλων

Έχω αρχίσει να πιστεύω πως άντρες και γυναίκες δεν είναι συμβατοί.
Δεν εξηγείται αλλιώς. 
Είναι τόσο διαφορετικά τα θέλω, οι κώδικες συμπεριφοράς, οι απαιτήσεις....
Πώς γίνεται να συνυπάρχουν τόσα χρόνια?
Άφωνη. 
Πώς γίνεται?