Χμμμμμμμ......

Ξύπνησα το πρωί νυσταγμένη και κουρασμένη... Κοιμήθηκα πολύ λίγο.... Είχα surreal internet συζήτηση και παρασύρθηκα... Και σήμερα σύρθηκα προς το ΙΚΑ της ενορίας μου βοήθεια του... Τρέχουν οι δόσεις, τρέχουν.. Έτρεξα κι εγώ να πάρω το επίδομα ασθενείας... Περίμενα στην ουρά.. Αλλά δεν είναι κακό... Δουλειά έχουν οι άνθρωποι. Καταλαβαίνω. Περίμενα λίγο ακόμα. Θα έπρεπε να έχουν ξεχωριστά νουμεράκια για τους "μια ερώτηση να κάνω μόνο". Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα μου. Πλησίασα δειλά δειλά.
"Καθίστε..".
Μα μόλις σηκώθηκα...! Ας κάτσω. Με φωνάζουν.. Μου έδωσε ένα χαρτί και μου είπε να περιμένω στο δίπλα γκισέ. Ας περιμένω. Δεν έχω να κάνω και κάτι καλύτερο. Κάποια στιγμή, πήρα το πολυπόθητο χαρτί για να δώσω στον εργοδότη μου.
Πήγα λοιπόν κι εγώ στο μαγαζί, μου το υπέγραψαν, και ξαναπήγα..
Άλλο νουμεράκι... 242... Στον τελευταίο γκισέ κόκκινο και φωτεινό το 241...Κα εκεί περίμενα 32'... Κανένας άνθρωπος μέσα στο δωμάτιο... Κανένας εκτός από μένα... 241... Πόση ώρα χρειάζεται να γίνει 242? 6 υπάλληλοι πίσω από τα γραφεία. Μόνη μου έξω... 32'... Δεν πειράζει. Δουλειά είχαν. Χτύπησε το κουδούνι και το 241 έγινε 242! Αλληλούια! Έδωσα τα χαρτιά μου.
"Περιμένετε"..
Α! Αυτό ήταν! Test drive! Σε τσεκάρουν στην ικανότητα αναμονής. Μετά όμως θα επιβραβευθείς για την αναμονή σου!!! Θα σκάσει το ρευστό. Ας μην πολυλογώ άλλο..
Έφτασα στο ταμείο. Μαζεύτηκαν 7 υπάλληλοι για να μετρήσουν τα λεφτά. Ήταν πολλά βλέπεις.. 32,94€.... Λέω να μας βγάλω έξω απόψε... Μήπως να μας πάω σε μεγάλη πίστα? Είναι πολά τα λεφτά, Άρη....