24.1.08

Φαίτ το αυγουλάκι σου...


-Συγνώμη για πριν...
-Ε, ήσουν βλάκας πριν. Ήσουν έυθικτος εκείνη την ώρα.
-Εγώ δεν ήμουν έυθικτος. Δεν ξέρω πως φαινόμουν. Δεν έκανα τίποτα..
-Μα γιατί ζητάς συγνώμη τότε?...
30 λεπτά μετά...
-Αφού παιδί μου ο αδελφός σου στην είπε. Ήσουν τσιτωμένος.
-Εσύ ήσουν τσιτωμένη και έυθικτη. Είναι άδικο να με κρίνεις για μια στιγμή.
-Μα σου είπα "εκείνη τη στιγμή". Δεν σε έκρινα για όλον τον κοσμο.
30 λεπτά μετά...
-Εγώ δεν ήμουν έυθικτος. Δεν ξέρω πως φαινόμουν. Δεν έκανα τίποτα.
-Όχι ήσουν. Εγώ δεν μίλησα καθόλου. Εσύ ήσουν τσιτωμένος.
30 λεπτά μετά...
-Εσύ ήσουν εύθικτη...
-Όχι, εσύ ήσουν βλάκας...
8 ώρες μετά
-Αφού στο είπαν και τα αδέλφια σου πως φαινόσουν κάπως.
-Εγώ δεν ήμουν τίποτα, δεν ξέρω πως φαινόμουν.
-Ε, ρώτα τα αδέλφια σου.
Αποχώρηση εν μέσω τσιτσιρίζοντων νεύρων...
-Πολύ ώριμο....
-Τι είπες? (από τα σκαλιά εν μέσω ταχέας εξόδου)
-Πολύ ώριμο....
-... Ποδοβολητά
Η πόρτα σκάει με δύναμη πάνω στην πόρτα. Η γιαγιά της σηκώνεται έντρομη από τον ύπνο. Τσακώνονται...
30 λεπτά μετά...
-Ρεύμα είχε και χτύπησε η πόρτα....
-Όχι, εσύ την χτύπησες.
-Ε, εγώ την χτύπησα, τι να κάνουμε τώρα?
30 λεπτά μετα, χτυπάει τηλέφωνο...
-Δεν έπρεπε να φύγω έτσι.
-Δεν πειράζει...
Επαναλαμβάνεται ο προηγούμενος διάλογος με μεγαλύτερα ψήγματα ψυχραιμίας.
-Εντάξει, ο καθένας κατάλαβε κάτι λάθος. Ας ξεμπερδεύουμε με αυτό.
-Δεν έχει σημασία.
-Όχι, έχει, εχω δουλειά, θα τα πούμε σε λίγο.
Πόση ώρα 2 νοήμονες άνθρωποι μπορούν να χαραμήσουν, και πόση φαιά ουσία, μέχρι να συνειδητοποιήσουν πως δεν έχει σημασία γιατί τσακώνονται?
Δεν ξέρω, θα σας ενημερώσω αργότερα...
Και ο Θεός βοηθος. Καλημέρα?
Update! 30/1/08
Βγαίνοντας από το σπίτι τούτη την αποφράδα ημέρα, ξεκινάω να πάω στο ταχυδρομείο. Έχω ένα ειδοποιητήριο για δέμα. Μπαίνοντας παίρνω νούμερο, και στήνομαι στην ουρά με τα δέματα. Είχα ρωτήσει την προγούμενη μέρα κι εκεί μου είπαν να περιμένω. Περιμένω... περιμένω... πριν από μένα είναι δυο παλικάρια που θέλουν να στείλουν 3600 γράμματα... Και μετράνε όλοι τους.... Περιμένω υπομονετικά με ένα κόμπο στην καρδιά για την αγάπη μου... Με είχε πάρει τηλέφωνο να μου ζητήσει συγνώμη που έφυγε έτσι... Ακόμη πονούσα όμως για την ασυννενοησία μας. Όσο συλλογίζομαι διάφορες ανοησίες με πίκρα στην ψυχή μου, βλέπω μια γκομενίτσα να με προσπερνά και να στέκεται ατίθασα μπροστά μου. Αλλά χωρίς ίχνος ντροπής μιλάμε. Απλά με πέρασε και στάθηκε μπροστά μου. Έτσι απλά. Γυρίζω στον διπλανό μου και του λέω:"Συγνώμη, μήπως είμαι αόρατη?". Ο διπλανός (25χρονο περίπου χωρίς ίχνος χιούμορ όπως αποδειχτηκε) μου μουρμουράει ένα "όχι", και γυρίζει από την άλλη. 30 λεπτά μετά και αφού έχουν μετρηθεί τα 3606 τελικά γράμματα, φτάνει η γκομενίτσα μπροστά, και σκάω μύτη δίπλα της. Ήμουν και με την πίκρα μου δεν ήθελα πολύ να της βγάλω τα μάτια. Γυρίζω λοιπόν στην υπάλληλο μέ εκείνο το πολύτιμο "Αρτεμης Μάτσας" ύφος και λέω, συγνώμη θέλω να παραλάβω αυτό, η κοπέλιά απλά στάθηκε μπροστά μου, εγώ έχω σειρά.
Η υπάλληλος ζοχαδιασμένη από το μέτρημα μάλλον μου λέει, "τι περιμένετε εδώ κυρία μου, εδώ είναι για δέματα."... "μα, δέμα έχω να παραλάβω..."...."να περιμένετε στη σειρά. Δυστυχώς για μένα ο μόνος τρόπος να περιμένω στη σειρά για "όλες οι υπηρεσίες εκτός από δέματα" σήμαινε πως έπρεπε να ξαναπάρω νούμερο, γιατί το δικό μου είχε περάσει ήδη. Ξαναπέρνω νούμερο με τόσα νεύρα που είμαι πλέον έτοιμη να βάλω τα κλάμματα. Μετά από 1 ώρα φτάνει η σειρά μου. Πλησιάζω στο ταμείο, δίνω το καρτελάκι μου και την ταυτότητα μου. Ψάχνει η κοπέλα , ψάχνει να βρει το πράγμα μου. Βλέπω ένα δέμα που ταιριάζει σε διαστάσεις, και έχει την μάρκα της εταιρίας που θα μου το έστελνε πάνω, και λέω "συγνώμη, νομίζω πως είναι αυτό το δέμα στο πάνω ράφι... " Με αγνοούν επιδεικτικά. Μετά από 10 λεπτά και αφού είχε ψάξει όλα τα ράφια και όλα τα ντουλάπια πλην δύο, μου λέει "μα αυτό είναι δέμα, γιατί δεν περιμένατε στα δέματα?" Επειδή υπάλληλος είμαι κι εγώ και δεν θέλω να δίνω τους άλλους, είπα να κάνω την καρδιά μου πέτρα, και να μην την στείλω να μαζέψει ραδίκια από την πααναγιά την Σουμελά, λέω "σας παρακαλώ, περίμενα ήδη εκεί, μου είπαν να περιμένω εδώ, σας λέω το πακέτο μου είναι αυτό εκεί στο ράφι, μπορείτε να μου το δώσετε, παρακαλώ?" Της πήρε ακριβώς ένα τέταρτο να ψάξει όλους τους φακέλους γύρω γύρω από το δέμα, και τελικά να μου το παραδώσει. Φεύγω απογοητευμένη και συχτιρησμένη με τα ΕΛΤΑ, πάω σπίτι, ντύνομαι και φεύγω για δουλειά. Με το που ανοίγω την πόρτα, φεύγει σαν βολίδα ένας τύπος δίπλα μου προν την αντιθετη κατεύθυνση, με κοιτάει και μου λέει "αει γαμήσου". Είμαι επισήμως έτοιμη να κλάψω μέχρι σκασμού. Η δουλειά κύλισε μαλακισμένα. Έπεφτε ένα dvd, πήγαινα να το σηκώσω, έριχνα 10. Πιάστηκαν τα μαλλιά μου σε μια βίδα ενός ραφιού, και ξεριζώθηκε μια τούφα. Το ταμείο βγήκε λειψό, και κλειδώνοντας χτύπησα το κεφάλι μου στο πόμολο της πόρτας, όπου και έμεινα ένα 10λεπτο, αναρωτόμενη αν έχω ανοίξει το κεφάλι μου. Πάω σπίτι, και με το που μπαίνω μέσα, αρχίζουν τις ατάκες για την πόρτα (το είχατε ξεχάσει αυτό, ε? Κι εγώ...), και πως ήθελα να την ξεκολλήσω, και καλύτερα να την βγάλουμε για να μην την σπάσω, και όλα αυτά τα τραγικά...Εκεί δεν άντεξα... Ψέλλισα ένα "μα τι έχετε πάθει όλοι σήμερα?" έβαλα τα κλάμματα και έκλαιγα για την επόμενη 1 ώρα. ΄΄Ηρθε ο Διονύσης, τα βρήκαμε, με παρηγόρησε, πήγε 12, πέρασε η μέρα, και καλά ξεκουμπίδια. Του χρόνου πάλι?

9 σχόλια:

tzotza είπε...

kalhmera kalh moy (sorry gia ta greeklish..to pc mou exei a mind of its own most of the time!!!!)

pistepse me,apo dikh moy empeiria, einai auta ta 'xaza' poy mporoune polles fores na ginoune poly shmantika..mh ta afhseis!!!!

go directly to the part where they kiss and make up..ekei einai h ousia anyways!!!

se filw glyka!
:)

ps to comment sou den to eida dear mou!!!
to exw pathei kai egw auto se alla blogs..kai elega egw pou hsouna na kaneis comment twra pou egrapsa kai kati pio xaroumeno!!! (in between tears..mh ksexniomaste!!!! :))))

kat. είπε...

μην αγχώνεσαι..
γενικά υπάρχει θέμα στην επικοινωνία των ανθρώπων και ξέρεις τελικά τι κατάλαβα; οτι όσο περισσότερο δείχνεις να αδιαφορείς, τόσο περισσότερο σε εκτιμάει ο άλλος!
ναι.. ξέρω! άργησα να το καταλάβω αλλά τελικά τα κατάφερα.

3 parties a day είπε...

Μου άρεσε το ερωτηματικό δίπλα απ την "καλημέρα"...

maxim glendower είπε...

Saturday, December 22, 2007 στο τέλος τέλος κάπου λέω *Προγραμματιστές , Ζορό , Ρεϊβάδες..... είστε τελείος βλαμμένα!
ΚΑΝΟΝΙΣΤΕ!
καλά δεν είστε και πολύ νοήμονες!!! :-)))
καλημερα με θαυμαστικο!!!!!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Αυτά είναι που μου τη σπάνε στην αρχή των σχέσεων (και η αρχή κρατάει χρόοοονια)... Μαλακίες... Ανταγωνισμοί του κώλου... Αλλά φυσικά, πίσω απ' αυτά κρύβονται άλλα, πολύ βαθύτερα... Είναι αυτό το παιχνίδι εξουσίας, που ειλικρινά πλέον θα έπρεπε να λιώνω από έρωτα για να μπω στον πειρασμό να το ξαναπαίξω.

vegalisius είπε...

Σκεψου οτι μαλωνετε για ΒΛΑΚΕΙΕΣ ,την επομενη φορα αν ειναι ας βρειτε κατι πιο ουσιαστικο να χαλασετε ενεργεια.

tzotza είπε...

αχεμ!!!
excuse me dear...
αλλα ουτε σε ενα soap opera δεν περιμενουνε τοοοσο για τις εξελειξεις!!!!
δεν σκεφτεσαι το κοινο σου????
εχω φαει τα νυχια μου ηδη..πηγα μετα και στα καπακια απο τα στυλο μου..(πανε πια και αυτα!!!)
και τωρα????
now what????
εχουμε μεινει στο 'please stay tuned for the next exciting episode of k. and d......'
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

σε φιλω γλυκα!!!
:))))

(i'm teasing you know..it's been one of those shitty days..καπου βρισκω να ξεσπαω και εγω!!! :))))))

Lote Alcarin είπε...

@tzotza - we got to that part, lucky for me, just in time. A minute later i'd be in a mental home right now.

@kat - καλώς ήρθες από τα μέρη μας. Δίκιο έχεις. Είναι αυτό που λέμε να δίνεις και λίγο τόπο στην όργή. Γιατί όταν πιάνεσαι στις λέξεις, κάποια στιγμή θα φας πίκρα...

@3partiesaday - ήταν προφητικό τελικά.. αν διαβάσεις το Update θα καταλάβεις...

@μαχιμε - εσύ ξέρεις καλύτερα όντως. Και από πρώτο χέρι. Είμαστε χαζά, και είμαστε και περήφανεοι για αυτό. Τρομάρα μας. Αλλά αγαπιόμαστε:P

@synas - ευτυχώς δεν είναι ακριβώς ανταγωνισμός, είναι απλά πως πιανόμαστε από τις λέξεις. Είναι και λίγο η αμηχανία της οικειότητας. Πλέον μετά από τόσο καιρό είναι και ο άλλος πιο ελεύθερος, θα σου μιλήσει περισσότερο όπως θα μιλούσε στα αδέλφια του. Θέλει προσαρμογή να μην αρπαχτείς. Και από τις δύο πλευρές δηλαδή. Θα το ξεπεράσουμε. Ήδη το ξεπερνάμε.

@vega - έχεις απόλυτο δίκιο! Σου βγάζω το καπέλο.

@tzotza - έβαλα update, φανατκή αναγνώστρια μου!!!! Όλα καλα φάτσα, όλα καλά!

tzotza είπε...

oyf!!!!
what a relief!!!!
ημουνα ετοιμη να σου ξεριζωσω την μπουκλα κ. μου και να τις κανω δικες μου!!! :))))) (εχω ενα σχετικο κολλημα με τις μπουκλες mind you!!!)

σε φιλω γλυκα (και ενα στο μαγουλο στον δ. γιατι και αυτος καλο παιδι ειναι και σε παρηγορισε οταν επρεπε..και ειμαι σηγουρη και πολλες φορες οταν δεν χρειαζεται, ε? να μην ειμαστε ειπαμε αχαριστες!!!)
:))))