20.4.07

Καθαρό βλέμμα.,

Κάποιες φορές ονειροβατώ. 'Αλλες θλίβομαι. Άλλες χαχανίζω. Τον τελευταίο καιρό φοβάμαι. Φοβάμαι γιατί είμαι πολύ ευτυχισμένη -αν εξερέσεις το θέμα χρημάτων- και τρέμω μη με χτυπήσει η τραγική ειρωνία. Μετά από χρόνια πρώτη φορά είμαι τόσο ευτυχισμένη. Η συνήθια όμως είναι μεγάλη υπόθεση. Και έχω φτάσει να κοιτώ με τρόμο πίσω μου για να δω από που θα μου'ρθει. Δεν μπορεί να είμαι ευτυχισμένη. Τόσα χρόνια γιατί δεν ήμουν? Κάτι δεν πάει καλά.
Και μετά διαβάζω κάτι ΤΕΤΟΙΟ και τα πράγματα αποκτούν σωστή προοπτική. Σοκαρίστηκα όταν ανακάλυψα πως έκλαιγα διαβάζοντας το. Αισθάνθηκα τιποτένια. Ντράπηκα.
Δεν πρέπει να φοβάμαι. Πρέπει να ευχαριστώ όποιον βρίσκεται εκεί, στα υψηλά πατώματα για την ευκαιρία που μου έδωσε να νοιώσω ευτυχισμένη και όχι να το βρωμίζω με φόβους. Είναι ούτως ή άλλως πολύ περισσότερο από ότι έχουν την ευκαιρία να ζήσουν πολλοί άλλοι άνθρωποι .
Εύχομαι απλά ότι είναι καλύτερο για την Αμαλία.

Υ.Γ(24/04/2007). Η σκέψη στροβιίζεται στο κεφάλι μου εδώ και λίγες μέρες, αλλά βλέπω πως δεν θα το πάρω απόφαση να το γράψω το ρημάδι το ποστ. ΄Θέλω να σχολιάσω το σχόλιο του πασοκικού αρχιγόνου στο τελευταίο ποστ της Αμαλίας. Απλά αναρωτιέμαι ποιο αναίσθητο ταλέντο μπροστά στον πόνο του άλλου μπορεί να βγάζει προεκλογικούς λόγους.... Δεν θα μιλήσω για πολιτική, οι απόψεις μου βρίσκονται στο πρώτο πρώτο ποστ μου, αλλά έλεος! Λίγη συμπόνια κανέναν δεν έβλαψε. Please, αν δείτε το λινκ από πάνω, περάστε μια βόλτα και διαβάστε τα σχόλια... Θα το βρίτε αρκετά κάτω... Είναι από Γιώργο Α. Παπανδρέου.

5 σχόλια:

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

Σε ευχαριστώ που παρέθεσες το λινκ για το μπογκ της Αμαλίας. Τι να πει κανείς...

mafalda είπε...

Oyf έγραψα και δεν το πήρε..

Δυστυχώς τέτοιες ιστορίες πόνου υπάρχουν πάρα πολλές, χωρις αυτό να μειώνει την βαρύτητα καθεμιάς από αυτές.. Δυστυχώς ελάχιστα μπορούμε να κάνουμε, εκτός από το να σκεφτούμε.
Όμως η δικιά σου ζωή είναι άλλη. Μην τη συγκρίνεις με τα χειρότερα γιατί θα επαναπαυτείς και μην την συγκίνεις με τα καλύτερα γιατί θα ζηλεύεις. Την πραγματικότητά σου κοίτα να βελτιώνεις και να είσαι ευτυχισμένη.
Και κόψε τις βλακείες του στυλ "κοιτάω πίσω από τον ώμο μου για να δω από που θα μουέρθει". Έχεις σκεφτεί ότι αν το κάνεις αυτό θα σου έρθει από εκεί ακρβώς που σου ήρθε και όλες τις άλλες φορές - δηλαδή από μέσα σου?
Εγώ το έχω σκεφτεί και είδα πως έτσι ήταν, πως εγώ τα χάλαγα όλα με τον φόβο μου αυτό, και είπα τέρμα!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Όλα μες στη ζωή είναι... και τα καλά και τα κακά... Το θέμα είναι να απολαμβάνουμε χωρίς ενοχές τα καλά και να υπομένουμε χωρίς μεμψιμοιρία τα κακά.

Lote Alcarin είπε...

Ναι, το ξέρω. Απλά ξέρεις σοκάρεσαι. Νευρίασα με την Αμαλία και τη συμπεριφορά των γιατρών, και θόλωσα.
Όσο για το πίσω από την πλάτη μου, ξέρω πως έχετε δίκιο. Θα συνεχίσω να κοιτάω μπροστά και να το πνίξω το άγχος, να το εξαφανίσω! Ναι?
Ναι.

kyriaz είπε...

Αν ντράπηκες δεν είσαι τιποτένια...
Αλί στους ξεδιάντροπους...