Άσχημα τα πράγματα. Και αφού το λεγα από μικρή έπρεπε να το περιμένω. Όλα εδώ πληρώνονται. Όντως. Ό,τι μαλακία έχεις κάνει στη ζωή σου, μπροστά σου θα τη βρεις. Και αν είναι και οικονομική, θα τη βρεις μπροστά σου με τόκους.
Δυστυχώς για μένα τέτοια είναι και η δική μου. Χάλασε το ψυγείο. Πάει και η κουζίνα. Πάει και το pc. Καταστροφή. Το ένα μετά το άλλο. Πάρε. Πάρε κι αυτό. Γαμώτο. Δυο χρόνια δούλευα μακριά από το σπίτι. Πάρε ταξί. Πλήρωσε και κάνα δυο μαλακίες άλλων στη δουλειά. Ουπς. Δεν έχεις ξαφνικά να πληρώσεις. Κάτσε, θα σηκώσω από την άλλη κάρτα , και θα τα βάλω μετά. Τα χρόνια περνάνε. Και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως πλέον όλος ο μισθός σου πάει σε τόκους και επιτόκια. Ειλικρινά σας μιλάω, και δεν θέλω να γκρινιάξω, γιατί αναγνωρίζω πως το λάθος είναι όλο δικό μου, έχω πλέον κουραστεί. Αισθάνομαι και είμαι φυλακισμένη των χρεών μου. Τον Φεβρουάριο έκανα μια εγχείρηση. Πήγα πίσω 1 μήνα σε πληρωμές. Στα πάντα. Τώρα όλες οι δόσεις είναι διπλές. Είναι παραπάνω από τα λεφτά που βγάζω. Ελπίζω πως θα πιάσω το Τζόκερ και θα ξεχρεώσω, αλλά δεν έχω λεφτά να παίξω. Αρχίσαν και τα τηλέφωνα. Κυρία.... έχει καθυστερήσει η καταβολή της δόσης. Ντρέπομαι. Θα τα βάλω αύριο. Βάζω όντως. Μόνο μπουκαλάκια με αίμα δεν τους έχω καταθέσει. Κοντεύω να σκάσω. Θέλω επειγόντως 10000 ευρώ να ξεπληρώσω τα χοντρά. Ουφ. Νομίζω πως αν με πιάσεις από τη μύτη το μυαλό μου θα πεταχτεί από τα αυτιά μου. Τι τα λέω σε σας τώρα... Βρείτε μου ένα τρόπο να ξεχρεώσω η γυναίκα, να τα βάλω όλα σε ένα πρόγραμμα...
Είπα να πιάσω δεύτερη δουλειά. Αλλά δεν δουλεύω ώρες σταθερες. Είπα να κάνω καμιά δουλειά στο σπίτι. Τι? Πήρα εφημερίδα, τίποτα δεν βρήκα. Να πιάσω τη γραφιστική. Και να πουλάω κάρτες και φυλλάδια που? Ουφ! Τέλος πάντων. Ευτυχώς που κάθισα στην καρέκλα και διάβασα κάνα βλόγι και ξεχάστηκα η γυναίκα.
Είναι άσχημο να είσαι εξαρτημένος. Είναι άσχημο να έχεις βάλει τη ζωή σου σε hold περιμένοντας πότε θα έρθει η στιγμή που όλα θα είναι ελεγχόμενα και θα σου μένουν 50 euro στην άκρη. Εϊναι τρομακτικό να εύχεσαι να μη σου συμβεί κάτι γιατί θα πέσεις στο έλεος τρίτων. Είναι θλιβερό να ζω τη ζωή μου μέσα στο μυαλό μου. Να ζω την αγάπη μου ονειρευόμενη πότε θα μπορέσω να τον αγκαλιάσω χωρίς τη σκιά της "μιζέριας" στα μάτια μου. Είναι κρίμα να αγαπάω, να γελάω, να κλαίω, να πηγαίνω στην τουαλέτα, να κάνω έρωτα, να διαβάζω, να κοιμάμαι, να μένω ξάγρυπνη, να ζω, και να αναπνέω κάτω από τη σκέψη των χρεών μου. Τουλάχιστον αγαπάω. Και είμαι ευτυχισμένη, ακόμα και έτσι μισή.
Το χρωστάω στον Δ. Γιατί τις ώρες που με πιάνει η δυστυχία, και που ο κόμπος στο λαιμό μου παλεύει με την ανάσα μου, εκείνον σκέφτομαι να με αγκαλιάζει, και όλα είναι λίγο πιο όμορφα.
Σου εύχομαι να μην μπλέξεις με τέτοια ποτέ. Και να αγαπήσεις όπως αγαπώ. Και να βρεις το κουράγιο να συνεχίσεις και να μην πνιγείς, όπως ελπίζω πως θα το βρω κι εγώ...
11 σχόλια:
Καλημέρα! Βλέπω, έχεις πνιγεί στο τρυπάκι των υποχρεώσεων..
Μια συμβουλή, το άγχος είναι ο χειρότερος σύμβουλος, απλά βουλιάζεις περισσότερο στην ανασφάλεια..
Ανασκουμπώσου, και χαμογέλα. Όλα θα πάνε καλά..
Να'σαι καλά mafalda, Κι εγώ αυτό ελπίζω:P Καλή σου μέρα!
Να σου πάνε όλα καλά,εύχομαι.
Ευχαριστώ κι εσένα gitsaki!
Το κακό είναι πως δεν είσαι η μόνη που έχει πέσει σε αυτό το τρυπάκι. Είναι φαινόμενο της εποχής. Πάλι καλά που έχεις και χιούμορ που φαντάζομαι σε βοηθάει κάπως. Τι άλλο να πω; Κάνε υπομονή κι ο ουρανός θα γινει πιο γαλανός, κάνε υπομονή μια λεμονιά (ή στην περίπτωση της Κυψέλης, νερατζιά) ανθίζει στη γειτονιά!
Κι εγώ το λέω πολύ αυτό με τη λεμονιά. Είδα μία προχθές στο δρόμο. Ναι, στο σταυρό που σου κάνω. Ήταν μία ένα στενό κάτω από την Πατησίων. Δεν άλλαξε κάτι. Το μόνο καλό που έγινε σήμερα, είναι πως ένας πολύ καλός άνθρωπος μου είπε πως με συμπαθεί, και μου είπε ένα δυο τρόπους να κάνω πράγματα που θέλω, και δεύτερον, μετά από μακροσκελή συζήτηση με αφεντικό, κατάφερα από Μάιο να δουλεύω 11-12 ώρες την μέρα. Θα ξεκωλωθώ, αλλά κάτι θα πληρώσω. Ζούμε, άρα ελπίζουμε! (Ή ελπίζουμε γι'αυτό ζούμε? Να το σκεφτώ...)
Ετσι είναι, καλή μου. Τη σήμερον, μέχρι να πάει 10 ο μήνας, αρχίζει η πίστωση. για όλους, ανεξαρτήτως εισοδήματος.Όσο πιο μεγάλος ο μισθός, τόσο μεγαλύτερα και τα χρέη...
Καλά ξεμπερδέματα και από μένα , να τα τελειώσεις το γρηγορότερο τα χρέη. Εύχομαι να σου κάτσει και το λοτο , όχι πρώτο νούμερο βέβαια και τρελαθούμε τελείως ..
@dawkinson, όντως. Όλος ο κόσμος χρεωμένος μέχρι το λαιμό. Αχ... Πώς μπλέξαμε έτσι? Δεν πειράζει, έτσι, για να μαθαίνουμε.
@celsius33 να'σαι καλά! Δεν είμαι σίγουρη γιατί μου τσιγκουνεύτηκες το πρώτο νούμερο όμως... Εύχαριστώ πάντως, από το στόμα σου και στου ΟΠΑΠ το αυτί.
http://www2.blogger.com/adsense-signup.g?blogID=36611690. μπορεί να κρύβει τις απαντήσεις.
Λυπάμαι που είσαι σε ζόρι. Σου δηλητηριάζει προφανώς και όλη την υπόλοιπη σου ζωή. Ελπίζω σύντομα να ξεμπλέξεις μια και καλή από τις άτιμες τις οικονομικές υποχρεώσεις. Είσαι τουλάχιστον τυχερή που έχεις δίπλα άνθρωπο που σ΄ αγαπά και αγαπάς. Καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου