:p

Σήμερα πέρασε η Ιφιγένεια από το μαγαζί και μου λέει "γράψε τίποτα".
Μέχρι να σχολάσω σκεφτόμουν πόσες παραγράφους έχω ξεκινήσει και πόσες έχω αφήσει ανοικτές... Όλες....

Πέρασε καιρός, άλλαξαν οι εποχές, κι εγώ απούσα. Απούσα και από εδώ και από αλλού. Μου έλειψε το βλόγι μου. Μου έλειψε να ψιθυρίζω μυστικά στα αυτιά σου αναγνώστη, και να με ακους σιωπηλός ή όχι... Μου έλειψε να γρ'αφω χωρίς συγκέντρωση, χωρίς να σκέφτομαι...
Νομίζω το βλόγι μου είναι ο πιο καλός συνδυασμός εξομολογητηρίου και σάκου του μπoξ για μένα.

Πέρασα μια βόλτα από τα βλόγια των φίλων μου. Αλλάξανε ρούχα, αλλάξανε διάθεση, αλλά εκεί. Χάρηκα πολύ. Μια φίλη με την οποία χαθήκαμε άρχισε να γράφει ξανά. Διάβαζα αχόρταγα τα ποστ σκεπτόμενη πόσο μου έχει λείψει, και αισθάνθηκα χαρά για την χαρά της.

Εγώ καλά είμαι. Είμαι πάρα πολύ καλά. Είμαι ερωτευμένη πάντα, ζω με την αγάπη μου σε μια φωλίτσα και κελαηδάω τα φάλτσα μου πιο ξέγνοιαστα από παλιά. Τα λεφτά μου λείπουν, αλλά σε ποιον δε λείπουν. Ας με παίρνουν οι τράπεζες τηλέφωνο. Να ξέρω ότι ανησυχούν για την υγεία μου φιλε μου.

Anyhoo... περιδιαβαίνω στα στενά και κατευθύνομαι στους δρόμους του Μορφέα. (πάρε καιτην κουλτούρα σου ξημερωματιάτικα).
Μου λείψατε πολύ...