Μίλαγα σήμερα το απόγευμα με ένα φίλο. Είχαμε happy hour στο vodeo club, και είναι ώρα που σαν καλή dvdtender ακούω τα προβλήματα των πελατών, και τους πρήζω με τα δικά μου.
Μίλαγα λοιπόν όπως προείπα με ένα παληκάρι. Είχε περάσει το μεσημέρι με την κοπελιά του. Πολύ συμπαθητικό ζευγάρι. Φύγανε, και ξανάρχεται το απόγευμα με μια άλλη κοπέλα. Με κοιτάει και μου κλείνει το μάτι. Να αναφέρω ότι σαν σωστό αγοροκόριτσο, ουδέ ποτέ άρχισα την τρελή κριτική για τα κερατώματα των φίλων μου. Παρ'όλ'αυτά κάτι στην εικόνα με ενόχλησε. Έφυγε ο τύπος και μετά από ένα τεταρτό μπαίνει η κοπελιά του μέσα. Με κοίταξε χαμογελαστή, και την κοίταξα σαν τις παγωμένες τσιπούρες του maxim. Ήρθε στον πάγκο, και αρχίσαμε άλλη ψυχανάληση για το πόσο γρήγορα πηδιούνται σήμερα τα παιδιά, για το ότι έχουν χάσει το φλερτ, και την χαριτωμενιά που προλάβαμε εμείς, και διάφορα τέτοια βαρυσήμαντα.... Και γυρίζει και μου λέει.
"Ευτυχώς που εγώ έχω τον Γρηγόρη μου και με αγαπάει.. Είναι πολύ καλό παιδί, ευγενικός, γλυκός και πιστός..."
Κρατήθηκα. Ήθελα να της πω πως ο Γρηγοράκης της έρχεται στο μαγαζί κάθε βδομάδα με άλλες 3 γκόμενες. Ήθελα να της πω πως ο ίδιος ευγενικός και διακριτικός χαρακτήρας μου έχει διαφημίσει πολλάκις τα καλούδια της σε photo στο κινητό του. Θα μου πεις, καλά... εσύ κάθεσαι και βλέπεις γυμνές γκόμενες στα κινητά των πελατών? Ε! Τι να κάνω! Αν μου τις δείξουν... θα τις δω... Να της πω πως παρά τα κιλά μου και το χαβαλέ μου που με απομακρύνουν από την σφαίρα των θηλυκων Δον Ζουάν ο Γρηγοράκης της με έχει προσκαλέσει πολλές φορές να ανταλλάξουμε σωματικά υγρά. Και δεν αναφέρομαι σε μπουκαλάκια για εξετάσεις ούρων..,..
Δεν μίλησα. Και δεν θα το ανέφερα καν ούτε σε εσάς. Απλά όπως το σκεφτόμουν, με πήρε τηλέφωνο η αδελφή μου να κανονίσουμε πως θα δουλέψω την Δευτέρα (απόγευμα ταξιδεύω). Ταυτόχρονα λέω στην ίδια κοπέλα "Περίμενε να πάρω το αγόρι μου να τον ρωτήσω για τα εισιτήρια γιατί πρέεπι να απαντήσω στην αδελφή μου". Περιμένω στο κινητό, και ακούω το γνωστό μήνυμα περί συνδρομητή που έχει το τηλέφωνο του κλειστό. Λέω λοιπόν στο sister "άσε θα σε πάρω όταν μάθω, γιατί είναι κλειστό το τηλέφωνο του γιουβαρλακίου" (don't ask).
Γυρίζει λοιπον η φίλτατη και μου λέει:
Γιατί έχει κλειστό το κινητό? Που είναι?
Της απαντάω λοιπόν κι εγώ "ε... δεν ξέρω.. α! στον κολλητό του έχει πάει για καφέ"
Με κοιτάει λοιπόν η τύπισσα με ύφος χιλίων καρδιναλίων και μου λέει...
"Απαράδεκτο να έχει κλειστό το κινητό... Έχεις σκεφτεί μήπως κάνει καμιά κουτσουκέλα?"
Σιωπή.
Δεν ήξερα τι να πω... Της είπα πως του έχω εμπιστοσύνη, και πως στην τελική αν θέλει να πηδιέται δεξιά και αριστερά, εγώ δεν μπορώ να τον εμποδίσω....
Εμεινε εβρόντητη, μου είπε γεια σιγά σιγά και έφυγε...
Δεν ξέρω ποσο ειλικρινής ήμουν. Ήθελα να τη βρίσω και να της πω πως επειδή είναι έτσι καχύποτπη ο άλλος της έχει κάνει σαν τον Ρουντολφ. Η αλήθεια είναι πως τρέμουν τα πόδια μου μόνο και στην ιδέα. Αλλά του έχω εξηγήσει, πως αν κάνει ποτέ κάτι, δεν θέλω να είναι φανερό, απλά για να μην έχω πάνω από την πίκρα μου και την κατακρεούργηση της αξιοπρέπειας μου.
Δεν θέλω να το σκέφτομαι. Ανησυχώ μην τον καταπιέζω, μην τον πρήζω, ανησυχώ μήπως τον κάνω να με βαριέται όταν τον παίρνω τηλέφωνο για να τον ακούσω απλά χωρίς να έχω κάτι να του πω... Δεν μπορώ να ανησυχώ όμως και για το αν μια από τις μέρες που ξημερωνουν δει καμία στο δρόμο και του γυαλίσει. Ανησυχώ μήπως ερωτευτεί άλλη, και όχι μήπως την πηδήξει. Λεπτές γραμμές. Χτύπησα shutdown στο μαγαζί. Έσβησαν και τα φώτα για 10 λεπτά, και έμεινα μόνη μέσα στη σιωπή και στο σκοτάδι να αναρωτιέμαι... Τι από αυτά πιστεύω όντως.. Πως θα αντιδράσω αν γίνει κάτι.... Θα τον αγαπω όπως πριν? Θα με αγαπάει? Μαζί με το φως σιγά σιγά έσβησε και η σκέψη μου, και αποφάσισα πως θα αναρωτιέμαι μόνο για το πόσες φορές την ημέρα μπορώ να ακούσω πως με αγαπάει...Τα υπόλοιπα δεν είναι δική μου απόφαση.....
8 σχόλια:
το κέρατο μόνο τον ταυρομάχο πειράζει!...
Η απιστία, όσο κι αν δεν είναι και τόσο παράλογη αν το καλοσκεφτείς, μας διαλύει ψυχολογικά.
Νομίζω πως κι εγώ θα προτιμούσα να μην το μάθω. Γιατί από τη στιγμή που το μαθαίνεις, ξεκινά μια αλυσίδα από αντιδράσεις, που μπορεί να αποβούν πολύ χειρότερες για τη σχέση τελικά...
Πιστεύω πως όταν χρησιμοποιούμε λεξούλες όπως "κέρατο", "απιστία", "κουτσουκέλα" (εδώ γελάω!), διαιωνίζουμε μια ιδέα ταμπού γύρο από αυτήν την κατάσταση. Και φυσικά επιμένουμε να θυμίζουμε στον εαυτό μας πως μόνο μέσα σε μία μονογαμικού μοντέλου σχέση μπορούμε να επιβιώσουμε. Δε υποστηρίζω πως άλλα μοντέλα (πολυγαμία, δε κάνω σχέσεις, σχέση καθαρά σαρκική, σχέση πλατωνική) είναι πλεονεκτικότερα έναντι του πρώτου. Προς θεού, κάθε είδος σχέσης έχει το χαρακτήρα της και το ρόλο της. Και ακόμα πιο σωστά κάθε ξεχωριστό ζευγάρι ανθρώπων (ή 3αδές, 4άδες, γούστα είναι αυτά) πρέπει να εξετάζεται εξατομικευμένα. Απλά, το μονογαμικό μοντέλο είναι το πρωταρχικό στάδιο σχέσης πού λίγο πολύ όλοι θα περάσουν, για να προχωρήσουν (αν και εφόσον θέλουν και μπορούν) σε άλλα μοντέλα σχέσης.
Εντούτοις υπάρχουν κάποιες γενικές τάσεις και συμπεριφορές που δε γίνεται να τις παραβλέπουμε. Π.χ., η ιστορία που μας διηγήθηκε η lote για τον τύπο που έχει φτάσει σε επίπεδο σατυρίασης και το συμπαθέστατο αμόρε του που ζει στη κοσμάρα της, σίγουρα την έχουμε ακούσει σε πολλές βερσιόν. Τι λοιπόν προκαλεί αυτές τις συμπεριφορές; Η 3 parties a day διατυπώνει κάτι με πολύ ενδιαφέρον, αλλά εκ πρώτης όψεως είναι μια αντίθεση. "Η απιστία, όσο κι αν δεν είναι και τόσο παράλογη αν το καλοσκεφτείς, μας διαλύει ψυχολογικά." Πώς γίνεται κάτι που ΔΕΝ είναι παράλογο, να μας ΔΙΑΛΥΕΙ ψυχολογικά; Φυσικά η "απιστία" δεν είναι παράλογη, βρέθηκε κάποιος με έναν άνθρωπο (σε μια στιγμή που "απουσίαζε" το έτερο ήμισι ), του δημιούργησε τέτοια συναισθήματα που τελικά οδηγήθηκαν σε ένα κρεβάτι. Αλλά δυστυχώς μας διαλύει ψυχολογικά, αυτό είναι γεγονός. Το ότι ένα τέτοιο συναίσθημα μας κατακλύζει μπορεί να ερμηνευθεί από τα κοινωνικά δεδομένα (μονογαμικές πατριαρχικές οικογένειες, θρησκευτικοί περιορισμοί, κτλ) και τον τρόπο και τις εικόνες με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει. Αλλά η λογική μας λέει πως δεν είναι και κάτι τόσο παράλογο να "απιστήσει" κανείς. Τελικά τι από τα δύο περιγράφει καλύτερα την πραγματικότητα;
Αν κάποιος σκέφτεται λογικά (αλλά μόνο λογικά), σίγουρα δε λανθάνει. Αλλά κάπου μπαίνει και το συναίσθημα, και εκεί χαλάει το πράγμα. Η λογική δεν μπορεί να διαμορφωθεί, δείχνει πάντα μια κατεύθυνση. Το συναίσθημα όμως; Τα κοινωνικά status και ταμπού; Τα "θέλω" και "απαιτώ"; Τα "σχέση μου" και "αγάπη μου"; Αυτά σίγουρα μπορούν να αλλάξουν. Όχι η έννοια των λέξεων, αλλά η σημασία και η βαρύτητα που εμείς τους δίνουμε. Αλλά θέλει πολύ δουλειά και σίγουρα όχι μια παρέα ανθρώπων που είναι "παραδοσιακοί" (δηλαδή κάνω ότι με δίδαξαν οι πατεράδες μου). Δε μπορώ να σας μεταδώσω τον τρόπο που γίνεται κάτι τέτοιο (ίσως δεν τον γνωρίζω). Αν κάποιος, όμως, νιώθει πως έχει κάνει έστω και το παραμικρό βήμα μπροστά σε αυτό το θέμα, τότε μπορεί να ακούσει από το σύντροφό του για μια "απιστία". Μπορεί να ακούσει πολλά περισσότερα (αρκεί να μην τα θεωρεί και ο άλλος ανείπωτα). Και αν καταφέρουμε κάτι τέτοιο, τότε θα είμαστε τόσο δεμένοι με τον άλλο ώστε θα αφουγκραζόμαστε το "σ’ αγαπώ" του, χωρίς καν το πει…
Και για να επανέλθω στο κλίμα της συζήτησης, θα ήθελα να αλλάξω λίγο τα παραπάνω λόγια της 3 parties a day και να τα αποδώσω ως: "Η απιστία, όσο κι αν μας διαλύει ψυχολογικά αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι και τόσο παράλογη."
ούτε θα ήθελα να ξέρω. απλά, με τόσα που έχω δει, ό,τι και να κάνεις, δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος για τίποτα και για κανέναν..και ο κυνισμός είναι η τελευταία κλωτσιά στα μούτρα του έρωτα...
Φαντάσου στη θέση της κοπελιάς να είναι η κολλητή σου... Πεισματική στη πεποίθησή της ότι ο "έρωτας" τής είναι πιστός.. Τον ξεμπροστιάζεις ναι ή ου;
Αν συνέβαινε σε μένα, σίγουρα δε θα ήθελα να το μάθω, θα ήθελα απλά να με χωρίσει, κι ας μη μου εξηγήσει ποτέ το γιατί. Καλύτερα να πει καμιά κλισέ μαλακία, θέλω το χρόνο μου, δε σου αξίζω, έχουμε έρθει σε τέλμα (!) παρά ...γνώρισα κάποια άλλη...
Ναι, δεν είναι τόσο το πήδημα με άλλη, εκεί ρίχνεις δυο χαστούκια, κάνεις μια δίαιτα και τον ρίχνεις με μανία στο λάκκο με τους μαλάκες. Ενώ αν ερωτευτεί άλλη, είναι βαθιά πληγή.
Έλειπα και βλέπω έπεσε οργασμός γραπτών εδώ μέσα!
Εγώ ένα πιστεύω. Αν ειναι κάποιος να στην κάνει θα στην κάνει και εσύ δεν μπορείς με τίποτα να προφυλαχτείς από αυτό (εννοώ με τηλέφωνα, ελέγχους, ζήλιες κλπ).
Αντιθετα το μόνο που πρέπει να κάνει ο καθένας σε μια σχέση είναι να φροντίζει για όμορφες στιγμές!
@σπύρο
κι εκεί δεν είμαι σίγουρη, μπ[ορεί να περάσει και ξώφαλτσα...
@3pad
Θα συμφωνήσω μάλλον. εκτός αν έχει πεχτεί συζήτηση,οπότε εκεί είναι χειρότερο βασανιστήριο να περιμένεις και να αμφιβάλλεις.
@ilias
Κατά πρώτον να σε ευχαριστήσω για αυτό που νομίζω πως είναι το πιο μακροσκελές σχόλιο στο βλόγι μου! σ'ευχαριστώ για την ώρα που πέρασες:P
όσο για το θέμα μας, έχεις κι εσύ το δίκιο σου. είπα κάποτε σε κάποιον που αγαπώ ολόψυχα πως, ναι, θα καταλάβω αν συμβεί κάτι και απιστήσει. το γεγονος όμως πως το μυαλό μου θα κατανοήσει την ανάγκη ή την πράξη, δεν εξασφαλίζει και την συναίνεση της καρδιάς. είναι μυστήρια πράγματα αυτά...θα προτιμούσα κι εγώ ειλικρίνεια στην σχέση, αρκει να μην οδηγήσει σε υπερβολές του τύπου, οκ... κατάλαβα μία φορά, θα καταλαβαίνει πάντα. πρέπει π[άντα να διατηρουμε σεβασμό προς τον άνθρωπο μας, και προς την επιλογήμας να είμαστε μαζί του.
@dawk
προτιμώ να είμαι ονειροπαρμένη και πληγωμένη παρά να καταφύγω στον κυνισμό. προτιμώ να πονάω παρά να στεγνώσω μέσα μου.. αρνούμαι πεισματικά και ελπίζω πως θα κρατηθώ λίγο ακόμα μακριά.. αλλά καταλαβαίνω πως είναι ο εύκολος/δύσκολος δρόμος...
@nakupenda
αυτή είναι η μεγαλύτερη φοβία μου. δεν με τρομάζει να κοιμηθεί με κάποια, όσο το ότι μπορεί να ερωτευτεί κάποια άλλη. εκεί είναι χτύπημα...
@mafalda
είδες παραγωγικότητα? που είσαι εσύ?
όσο για το θέμα για στο στόμα σου!!!
@μαφυ...
γεια στο στόμα σου :P
Δημοσίευση σχολίου