Κοίτα να δεις τι έγινε.
Πέρασε άνθρωπος από το λημέρι μου. Χρόνια και ζαμάνια.
Και σε θυμήθηκα πάλι γλυκό βλόγι:)
Τι να πρωτοπω, που αισθάνομαι και φλύαρη σήμερα. Έχω να σε δω και καιρό.
Βασικά εγώ καλά είμαι, η Ελλάδα είναι για κλάματα. Δυο βδομάδες πριν είχαμε εκλογές.
Ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Από τότε, ζούμε τραγελαφικές καταστάσεις, με τη συνοδεία παραισθησιογόνων τα κανάλια, με τη συνοδεία ηρεμιστικών εμείς, με τη συνοδεία δόλου και συνδρόμου "λιανισμένη η καρέκλα" οι εθνοπατέρες.
Σε διαδικασία τρόμου ζούμε από τότε. Θα φύγουμε από το euro, θα χρεοκοπήσουμε, θα πεθάνουμε, και ο Δεκέμβρης δεν έχει φτάσει ακόμα.
Άσε που βγήκαν στο φως ημερολόγια των Μάγια που λένε ότι ο κόσμος θα ζήσει για πολλές χιλιάδες χρόνια ακόμα. Καμία φερεγγυότητα πια. Οι Έλληνες δεν ενημερωθήκαμε όμως, και ετοιμαζόμαστε για την καταστροφή με νύχια και με δόντια.
Τι άλλο?... Δουλειά δεν υπάρχει. Νομίζω πως οι μόνοι που έχουν δουλειά τώρα είναι αυτοί που δουλεύουν σε εισπρακτικές. Ντρινγκι ντρον τα τηλέφωνα. Τα ακούς στο λεωφορείο, στο δρόμο, στο γραφείο μου, παντού. "Δεν έχω", "θα βάλω αύριο", "μα είμαι έξω από την τράπεζα", και άλλα διάφορα. Έχει απενοχοποιηθεί πια το χρέος. Αφού ξέρουμε ότι όλοι στον ίδιο βούρκο βράζουμε. Και να φανταστείς ότι η Ελλάδα έχει μικρό ποσοστό χρέους ανά πολίτη. Εμάς τα προβλήματα μας είναι εθνικά, όχι ατομικά. Μπράβο Λότε, πάλι καλά που μου είπες και κάτι που δεν ήξερα.
Τι φλυαρολογώ τώρα για χρέη.
Εδώ έχει χαθεί η αγάπη, η ανθρωπιά μας και το φιλότιμο. Είμαστε όλοι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Και αντί να συσπειρωθούμε και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, κοιτάμε μη μας ακουμπήσει ούτε και μύγα. Μια εξαγρίωση δραματική. Στο δρόμο ξεσπάνε βρισίδια ακόμα και για τα απλά. Τρέχουν όλοι να προλάβουν μη τους φάει κανείς τη θέση μπροστά στο κόκκινο φανάρι. Ένα ζόρι το τραβάμε. Και αν κάποτε είχαμε πολιτισμό, τώρα....
Δεν συζητάω για την καλημέρα. Πφφφφφ... Χαμένη υπόθεση. Λες σε κάποιον καλημέρα και παίζει να σε στείλει και στο διάολο.
Δεν πειράζει. Έχει συσπειρωθεί η οικογένεια. Ετοιμάζουμε σιγά σιγά όλοι τα μπογαλάκια μας να γυρίσουμε σπίτι. Τι γάμοι και παιδιά... Εδώ δεν έχεις για τα βασικά.
Ρε, τι μαύρη μαυρίλα είναι αυτή που σε έπιασε σήμερα? Ντροπή σου. Και ξύπνησες και δεν ήξερες ότι είχες τις μαύρες σου.
Επίσης, έκανα μελέτη και αποφάσισα ότι όσο πιο μέσα σε μια σχέση είσαι, όσο περισσότερο έχεις να φροντίζεις ένα σπίτι και έναν άνθρωπο, τόσο λιγότερο γράφεις. Κάποιες μέρες ξύπναγα με το μολύβι ή το πληκτρολόγιο στο χέρι. Και τώρα αν γράψω πάνω από 2 λέξεις παθαίνω τενοντίτιδα.
Και θες και έξτρα βαθμό δυσκολίας? Μια μέρα πήγα να γράψω, και εδώ και 5 λεπτά έχω σκιστεί στο φτέρνισμα. Ουμφ, δε μπορώ άλλο, είμαι αλλεργική! χιχιχι! Έλα μη στενοχωριέσαι. Σου υπόσχομαι ανάκαμψη, επαναδιαπραγμάτευση και επόμενο ποστ εντός των ημερών σε ύφος λοτεϊκό και όχι παρακμιακό.
Ντροπή σου....
Πέρασε άνθρωπος από το λημέρι μου. Χρόνια και ζαμάνια.
Και σε θυμήθηκα πάλι γλυκό βλόγι:)
Τι να πρωτοπω, που αισθάνομαι και φλύαρη σήμερα. Έχω να σε δω και καιρό.
Βασικά εγώ καλά είμαι, η Ελλάδα είναι για κλάματα. Δυο βδομάδες πριν είχαμε εκλογές.
Ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Από τότε, ζούμε τραγελαφικές καταστάσεις, με τη συνοδεία παραισθησιογόνων τα κανάλια, με τη συνοδεία ηρεμιστικών εμείς, με τη συνοδεία δόλου και συνδρόμου "λιανισμένη η καρέκλα" οι εθνοπατέρες.
Σε διαδικασία τρόμου ζούμε από τότε. Θα φύγουμε από το euro, θα χρεοκοπήσουμε, θα πεθάνουμε, και ο Δεκέμβρης δεν έχει φτάσει ακόμα.
Άσε που βγήκαν στο φως ημερολόγια των Μάγια που λένε ότι ο κόσμος θα ζήσει για πολλές χιλιάδες χρόνια ακόμα. Καμία φερεγγυότητα πια. Οι Έλληνες δεν ενημερωθήκαμε όμως, και ετοιμαζόμαστε για την καταστροφή με νύχια και με δόντια.
Τι άλλο?... Δουλειά δεν υπάρχει. Νομίζω πως οι μόνοι που έχουν δουλειά τώρα είναι αυτοί που δουλεύουν σε εισπρακτικές. Ντρινγκι ντρον τα τηλέφωνα. Τα ακούς στο λεωφορείο, στο δρόμο, στο γραφείο μου, παντού. "Δεν έχω", "θα βάλω αύριο", "μα είμαι έξω από την τράπεζα", και άλλα διάφορα. Έχει απενοχοποιηθεί πια το χρέος. Αφού ξέρουμε ότι όλοι στον ίδιο βούρκο βράζουμε. Και να φανταστείς ότι η Ελλάδα έχει μικρό ποσοστό χρέους ανά πολίτη. Εμάς τα προβλήματα μας είναι εθνικά, όχι ατομικά. Μπράβο Λότε, πάλι καλά που μου είπες και κάτι που δεν ήξερα.
Τι φλυαρολογώ τώρα για χρέη.
Εδώ έχει χαθεί η αγάπη, η ανθρωπιά μας και το φιλότιμο. Είμαστε όλοι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Και αντί να συσπειρωθούμε και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, κοιτάμε μη μας ακουμπήσει ούτε και μύγα. Μια εξαγρίωση δραματική. Στο δρόμο ξεσπάνε βρισίδια ακόμα και για τα απλά. Τρέχουν όλοι να προλάβουν μη τους φάει κανείς τη θέση μπροστά στο κόκκινο φανάρι. Ένα ζόρι το τραβάμε. Και αν κάποτε είχαμε πολιτισμό, τώρα....
Δεν συζητάω για την καλημέρα. Πφφφφφ... Χαμένη υπόθεση. Λες σε κάποιον καλημέρα και παίζει να σε στείλει και στο διάολο.
Δεν πειράζει. Έχει συσπειρωθεί η οικογένεια. Ετοιμάζουμε σιγά σιγά όλοι τα μπογαλάκια μας να γυρίσουμε σπίτι. Τι γάμοι και παιδιά... Εδώ δεν έχεις για τα βασικά.
Ρε, τι μαύρη μαυρίλα είναι αυτή που σε έπιασε σήμερα? Ντροπή σου. Και ξύπνησες και δεν ήξερες ότι είχες τις μαύρες σου.
Επίσης, έκανα μελέτη και αποφάσισα ότι όσο πιο μέσα σε μια σχέση είσαι, όσο περισσότερο έχεις να φροντίζεις ένα σπίτι και έναν άνθρωπο, τόσο λιγότερο γράφεις. Κάποιες μέρες ξύπναγα με το μολύβι ή το πληκτρολόγιο στο χέρι. Και τώρα αν γράψω πάνω από 2 λέξεις παθαίνω τενοντίτιδα.
Και θες και έξτρα βαθμό δυσκολίας? Μια μέρα πήγα να γράψω, και εδώ και 5 λεπτά έχω σκιστεί στο φτέρνισμα. Ουμφ, δε μπορώ άλλο, είμαι αλλεργική! χιχιχι! Έλα μη στενοχωριέσαι. Σου υπόσχομαι ανάκαμψη, επαναδιαπραγμάτευση και επόμενο ποστ εντός των ημερών σε ύφος λοτεϊκό και όχι παρακμιακό.
Ντροπή σου....
3 σχόλια:
με τις υγείες σου για το φτέρνισμα! πιάσε κι έναν αριθμό από μένα 523! όσο για γάμο και παιδιά εγώ το τόλμησα και αποδείχτηκε υπέροχο!
καλημέρα! δεν ξέρω γιατί, αλλά ενώ σε ακολουθώ δεν μου έρχονται οι καινούριες σου αναρτήσεις, παρά μόνο οι παλιές 5 χρόνια πριν! έχεις κάποια άλλη διεύθυνση URL μήπως; είμαι καινούρια εδώ και δεν ξέρω ακόμη τα κόλπα! καλημέρα και πάλι!
Δεν έχω ιδέα γιατί δεν στα βγάζει. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξα και πολύ πιστή στο βλόγι τον τελευταίο καιρό, και ίσως με εκδικείται ο βλόγερ:) (Σ'ευχαριστώ πάντως, χιχιχι:) )
Δημοσίευση σχολίου