Final thoungts on opening ceremony.
Αν είσαι brit-fan ήταν πάρα πολύ ωραία. Εμένα προσωπικά είναι η δεύτερη μάλλον αγαπημένη μου. Βέβαια μετράω από τις τελευταίες 4, που είδα ολόκληρες:) Της Ελλάδας μου είχε φανεί εξαιρετική, μου είχε φανεί πολύ ατμοσφαιρική και επιβλητική, με τον ίδιο τρόπο φαντάζομαι που οι Άγγλοι καραγούσταραν αυτήν εδώ.
Από την άλλη αν το δεις αντικειμενικά, είναι δύσκολο να "αγγίξει" ένα όχι τόσο αφοσιωμένο κοινό, το οποίο έμενε να αναρωτιέται γιατί βλέπει νοσοκομειακά κρεβάτια και τον Βόλντεμορτ (ή σε κάποιες περιπτώσεις αυτόν τον ψηλό με τα μαύρα).
Επίσης αν κάποιος δεν είναι πολύ της μουσικής, σίγουρα σε κάποια σημεία θα βαρέθηκε, γιατί Μπόιλ είναι αυτός, χωρίς μουσική, που πας?
Αγαπημένες στιγμές:
•Προσκυνάω Ρόουαν Άτκινσον. Απλά προσκυνάω.
•Η βιομηχανική επανάσταση.
•Κένεθ Μπράνα <3
•Βασίλισσα και ελικόπτερο.
•Θάνατος.
•Φλόγα.
Γενικά εμένα μου άρεσε πάρα πολύ σχεδόν όλη η τελετή έναρξης.
Αλλά αν κάτσω να υπολογίσω in terms of humour, music, food,etc, ,
I love all things British (ήθελα Μόντυ Πάιθον με κάποιον τρόπο:) )
Αναμονή τώρα για την τελετή λήξης.