19.3.13

35

Και να που καμιά φορά και χωρίς πολλή προσπάθεια τα κάνεις όλα σκατά. 
Μια κακή διάθεση, ένα παράπονο, ένα στραβό βλέμμα, και τρέχεις να μαζέψεις τ' ασυμμάζευτα. 
Και καλά αν ο άλλος είναι λογικός και έχει κατανόηση.
Πες ότι το ένα κακό το γλίτωσες. 
Με το ενοχικό το σύνδρομο μετά τι κάνεις?
Γιατί ο άλλος δεν μπορεί να πληρώνει συνέχεια τις ανασφάλειες σου και τα πληγωμένα θέλω σου. 

Αλλά καμιά φορά δεν μπορώ. Είμαι κι εγώ τρομάρα μου γάμησε τα. 
Δεν μπορώ να μην είμαι καλά και να είμαι χαχαχου και χουχουχα. 
Μάλλον θα έπρεπε που και που να καταπιέζομαι από το να χαλάω την κατάσταση. 
Αλλά αυτό θα με βγάλει και πουθενά?

Δεν είμαι αχάριστη. 
Είμαι παραπονιάρα,. 
Ξέρω ότι είμαι ευλογημένη με πολλά πράγματα. 
Ξέρω ότι σε κάποια άλλα απλά πρέπει να κοπιάσω περισσότερο από άλλους. 
Μια ζωή αυτό έκανα. 
Αλλά τώρα είμαι κουρασμένη. 
Και η υπομονή μου είναι άφαντη. 
Γαμώτο. 

Λες να περνάω κρίση ηλικίας?

Δεν υπάρχουν σχόλια: